Ханарын Хермелін (швед. Honorine Hermelin, поўнае імя Honorine Louise Hermelin, у замужжы Grönbech; 19 кастрычніка 1886-4 верасня 1977) — шведская феміністка, педагог і перакладчык, заснавальнік групы Фогельстад.
Нарадзілася 19 кастрычніка 1886 года ў парафіі Экебюбарна ў акрузе Эстэргётланд. Была малодшай з двух братоў і сясцёр у сям’і памешчыка барона Ёзэфа Хермеліна і яго жонкі Ханарыны фон Кох, якая памерла праз дзесяць дзён пасля нараджэння Ханарыны. Дзяўчынка расла ў адукаваным і культурным асяроддзі. Яе дзядзькам быў пісьменнік і перакладчык барон Эрык Хермелін, які вучыў усіх дзяцей нямецкай мове. Бацька ўзяў шлюб з Джэйн фон Кох і ў новай сям’і нарадзілася яшчэ сямёра дзяцей.
Ханарын наведвала школу Brummerska skolan ў Стакгольме. Яе лепшай сяброўкай стала Харыет Лёвенхельм, з якой Ханарына пазней вучылася на семінары для выкладчыкаў Ганны Сандстром (Anna Sandströms högre lärarinneseminarium). Вывучала хімію, рэлігію і гісторыю, яна працавала выкладчыкам на працягу наступных дзесяці гадоў.
Ханарын Хермелін стала найбольш вядомай як член Групы Фогельстад, заснаваўшы жаночую школу Kvinnliga medborgarskolan vid Fogelstad ў Фогельстадзе, дзе яна была дырэктарам на працягу ўсяго перыяду існавання школы (1925—1954), а таксама працавала настаўнікам. Школа ў Фогельстадзе называлася Lilla Ulfåsa.
Памерла 4 верасня 1977 года ў парафіі Бронкюрка ў Стакгольме. Была замужам за Вільгельмам Гронбехам у1947 годзе, але ён памёр пасля васьмі месяцаў шлюбу.