wd wp Пошук: ⬜

Фтарыды азоту

Фтарыды азоту — неарганічныя злучэнні азоту з фторам. Вядомыя трыфтарыд азоту NF3, Дыфтордыязін N2F2, тэтрафторгідразін N2F4, азід фтору FN3, а таксама оксіфтарыд азоту NOF.[1] Спробы сінтэзаваць пентафтарыд азоту[en] NF5 пацярпелі няўдачу.

Фізічныя ўласцівасці

Фтарыд азоту — бясколерныя газы са спецыфічным пахам[2].

Злучэнне	Формула	T плаўлення, °C	Т кіпення, °C	Энтальпія адукацыі, кДж/моль
Трыфтарыд азоту	NF3	−206,8	−129	−131,7
Тэтрафторгідразін	N2F4	−161,5	−74,2	−22
Дыфтордыязін (цыс-ізамер)	N2F2	−195	−105,7	62
Дыфтордыязін (транс-ізамер)	N2F2	−172	−111,4	67,3

Хімічныя ўласцівасці

• Фтарыды азоту тэрмічна няўстойлівыя, пры награванні да тэмпературы 100—300° С раскладаюцца (NF3 толькі ў сумесі з газамі-адраджэнцам або парамі вады, выбухаючы):

3

N

2

F

4

→ 6 N

F

2

→ 4 N

F

3

N

2

{\displaystyle {\mathsf {3N_{2}F_{4}\rightarrow 6NF_{2}\rightarrow 4NF_{3}+N_{2}}}}

• Гідралізуюцца вадой, N2F4 і N2F2 пры награванні.
• Моцныя акісляльнікі, рэагуюць з многімі металамі і неметаламі, аксідамі, солямі і арганічнымі злучэннямі[2].
• NF3 пад дзеяннем моцных фторакісляльнікаў утварае солі тэтрафторамонія NF4+; для іншых фтарыдаў азоту таксама вядомыя катыённыя формы: N2F3+, N2F+.

Атрыманне

NF3: электроліз расплаву NH4HF2.

N2F4: рэакцыя NF3 з вугляродам.

N2F2: рэакцыя фтору з азідам натрыю[2].

Прымяненне

1. Фтарыравальныя агенты ў арганічным і неарганічным сінтэзе.
2. Акісляльнікі, у тым ліку для ракетнага паліва[2].

Зноскі

Літаратура

• Э. Г. Ракаў. Азоту фтарыды // Хімічная энцыклапедыя / Рэд.: Кнунянц І. Л. і інш.. — М.: Савецкая энцыклапедыя, 1988. — Т. 1 (Абл-Дар). — С. 60-61. — 623 с.
• Фтарыд азоту — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі (3-е выданне).
• Панкратаў А. В. Хімія фтарыдаў азоту. — 1973.
• John K. Ruff. Derivatives of Nitrogen Fluorides // Chem. Rev.. — 1967. — Г. 67, № 6. — С. 665—680. — DOI:10.1021/cr60250a004.
• Charles J. Hoffman, Рой G. Neville. Nitrogen Fluorides і іх Organic Derivatives. // Chem. Rev.. — 1962. — Т 62, № 1. — С. 1-18. — DOI:10.1021/cr60215a001.
• B. R. Bronfin, R. N. Hazlett. Synthesis of Nitrogen Fluorides in Plasma Jet. // Ind. Eng. Chem. Fundamen.. — 1966. — Т. 5, № 4. — С. 472—478. — DOI:10.1021/i160020a007.
• A. V. Pankratov. CHEMISTRY OF SOME INORGANIC NITROGEN FLUORIDES. // Russ. Chem. Rev.. — 1966. — Т. 32, № 3. — С. 157—163. — DOI:10.1070/RC1963v032n03ABEH001321.

1. ↑ Фториды азота — статья из Большой советской энциклопедии (3-е издание).
2. 1 2 3 4 Э. Г. Раков. Азота фториды // Химическая энциклопедия / Редкол.: Кнунянц И. Л. и др.. — М.: Советская энциклопедия, 1988. — Т. 1 (Абл-Дар). — С. 60-61. — 623 с.

Тэмы гэтай старонкі (3):
Катэгорыя·Фтарыды
Катэгорыя·Ракетнае паліва
Катэгорыя·Вікіпедыя·Ізаляваныя артыкулы/сірата0