wd wp Пошук:
    ⬜

    ФК Фіярэнціна

    «Фіярэнціна» (італ.: Fiorentina) — італьянскі футбольны клуб з горада Фларэнцыя. Заснаваны ў 1926 годзе пры аб’яднанні клуба «Фірэнцэ» і футбольнай секцыі моладзевай каманды «Лібертас», аднак быў перафарміраваны ў 2002 годзе пасля банкруцтва. «Фіярэнціна» большасць часу свайго існавання гуляе ў найвышэйшым дывізіёне італьянскага футбола, і толькі чатыры клубы правялі ў Серыі A больш сезонаў, чым «Фіярэнціна». «Фіярэнціна» двойчы перамагала ў італьянскім чэмпіянаце, у сезоне 1955/56, а затым у сезоне 1968/69. Таксама клуб з’яўляецца 6-разовым уладальнікам Кубка Італіі, уладальнікам Кубка кубкаў (1961).

    З 1931 года клуб гуляў на стадыёне «Артэміа Франкі», які ў цяперашні час мае магутнасць у 47 282 чалавек. Стадыён выкарыстаў некалькі імёнаў на працягу многіх гадоў і зведаў некалькі рэканструкцый. «Фіярэнціна» шырока вядомая пад мянушкай «фіялкі», якая мае спасылку на іх адметны фіялетавы колер формы.

    Гісторыя

    Стварэнне

    «Фіярэнціна» была заснавана ў 1926 годзе членам Нацыянальнай фашысцкай партыі маркізам Луіджы Рыдольфі[2], які ініцыяваў зліццё двух фларэнційскіх клубаў — «Фірэнцэ» (італ.: Club Sportivo Firenze) і «Лібертас» (італ.: Palestra Ginnastica Libertas). Мэтай гэтага зліцця было з’яўленне ў Фларэнцыі моцнага клуба, здольнага канкураваць з супернікамі ў паўночна-заходняй Італіі. Таксама мела месца культурнае адраджэнне «Фларэнційскага кальча», продка сучаснага футболу, у які гулялі члены сям’і Медычы.

    22 верасня 1929 года на таварыскі матч з «Ромай» футбалісты «Фіярэнціны» ўпершыню выйшлі на поле ў фіялетавых футболках з эмблемай у выглядзе фларэнційскай лілеі, да гэтага моманту каманда выступала ў чырвона-белай форме.

    Пасля цяжкага старту і трох сезонаў у ніжэйшых лігах, «Фіярэнціна» выйшла ў Серыю A ў 1931 годзе. У тым жа годзе быў адкрыты новы стадыён у Фларэнцыі, названы «Джавані Берта», у гонар знакамітага фашыста, аднак цяпер ён вядомы як «Артэміа Франкі». У той час стадыён быў шэдэўрам інжынернага мастацтва, і цырымонія яго адкрыцця была грандыёзнай. Каб на роўных спаборнічаць з найлепшымі камандамі Італіі, «Фіярэнціна» ўмацавалася новымі ігракамі, у прыватнасці ўругвайцам Педра Петронэ па мянушцы «бамбардзір» (ісп.: El Artillero). Нягледзячы на ​​добра праведзены сезон і занятае чацвертае месца, у наступным годзе «Фіярэнціна» вылецела ў Серыю B, аднак хутка вярнулася ў вышэйшы дывізіён. У 1941 годзе клуб атрымаў свой першы Кубак Італіі, але каманда не здолела дамагчыся значнага поспеху ў 1940-х гадах з-за Другой сусветнай вайны і іншых праблем.

    Першы скудэта

    У 1950-х гадах «Фіярэнціна» займала стале месца ў пяцёрцы найлепшых каманд лігі. Каманда складалася з выдатных ігракоў, Джуліяна Сарта, Серджыа Чэрвата, Франчэска Разета, Гвіда Гратона, Джузэпэ К’япэла і Альда Скарамучы, але найлепшым з усіх быў атакавалы дуэт у асобе бразільца Жулінью і аргенцінца Мігеля Мантуоры. Гэтая каманда выйграла першае чэмпіёнства для «Фіярэнціны» ў сезоне 1955/56, на 12 ачкоў адарваўшыся ад «Мілана», які фінішаваў другім. «Мілан» абышоў «Фіярэнціну» ў наступным годзе ў барацьбе за чэмпіёнства, але больш значным стала тое, што «Фіярэнціна» стала першай італьянскай камандай, якая згуляла ў фінале Кубка еўрапейскіх чэмпіёнаў, дзе прайграла ў асноўны час з лікам 0:2 мадрыдскаму «Рэалу», дзе бліскаў Альфрэда Ды Стэфана. У наступных трох сезонах «Фіярэнціна» займала другое месца ў Кубку еўрапейскіх чэмпіёнаў. У сезоне 1960/61 клуб зноў перамог у розыгрышы Кубка Італіі і паспяхова выступаў на міжнароднай арэне, выйграўшы Кубак уладальнікаў кубкаў у матчы супраць «Рэйнджэрс».

    Пасля некалькіх гадоў, на працягу якіх каманда станавілася віцэ-чэмпіёнам, «Фіярэнціна» апусцілася ўніз у 1960-х гадах, займаючы 4—6 месцы, аднак клуб атрымаў перамогі ў Кубку Італіі і Кубку Мітропы ў 1966 годзе.

    Склад

    Станам на верасень 2022 года.

    № Пазіцыя Імя Год нараджэння
    1 Італія Бр П’етра Тэрачана 1990
    2 Бразілія Аб Дадо 1998
    3 Італія Аб Крысціяна Бірагі Капітан каманды 1992
    4 Сербія Аб Нікола Міленкавіч 1997
    5 Італія ПА Джакома Банавентура 1989
    7 Сербія Нап Лука Ёвіч 1997
    8 Італія ПА Рыкарда Сапанара 1991
    9 Бразілія Нап Артур Кабрал 1996
    10 Італія ПА Гаэтана Кастравілі 1997
    11 Францыя Нап Жанатан Іканэ 1998
    14 Марока ПА Юсеф Малех 1998
    15 Сербія Аб Алекса Тэрзіч 1999
    16 Італія Аб Лука Раньеры 1999
    22 Аргенціна Нап Нікалас Гансалес 1998
    № Пазіцыя Імя Год нараджэння
    23 Італія Аб Ларэнца Венуці 1995
    24 Італія ПА Марка Бенасі 1994
    27 Польшча ПА Шыман Журкоўскі 1997
    28 Аргенціна Аб Лукас Марцінес 1996
    31 Італія Бр Мікеле Чэрафаліні 1999
    32 Гана ПА Альфрэд Дункан 1993
    33 Італія Нап Рыкарда Саціль 1999
    34 Марока ПА Саф’ян Амрабат 1996
    38 Італія ПА Раланда Мандрагора 1997
    42 Італія ПА Алесандра Б’янка 2002
    72 Чэхія ПА Антанін Барак 1994
    95 Італія Бр П’ерлуіджы Галіні 1995
    98 Бразілія Аб Ігар Жуліу 1998
    99 Кот-д’Івуар Нап Крысціян Куамэ 1997

    Зноскі

    1. ↑ Transfermarkt — 2000. Праверана 20 ліпеня 2022.
    2. ↑ Martin Simon. Football and Fascism: The National Game Under Mussolini. — Berg Publishers. — ISBN 1-85973-705-6

    Спасылкі

    Тэмы гэтай старонкі (6):
    Катэгорыя·Футбольныя клубы, заснаваныя ў 1926 годзе
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з крыніцамі з Вікідадзеных
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
    Катэгорыя·ФК Фіярэнціна
    Катэгорыя·Футбольныя клубы Італіі
    Катэгорыя·Футбольныя клубы паводле алфавіта