Ульяна Аляксандраўна (1331 — 17 сакавіка 1392) — княжна цвярская, вялікая княгіня літоўская — 2-я жонка Альгерда.
Да 2019 года сучасных даследаванняў біяграфіі Ульяны Аляксандраўны не было, літаратура абмяжоўвалася энцыклапедычнымі артыкуламі, між тым яе жыццё даволі добра асветлена крыніцамі (напр. Кароткі звод).
Пасля смерці Альгерда (1377) атрымала ў дажывотнае Віцебск, дзе выхоўвала малодшага Альгердавіча — Свідрыгайлу. З 1384 была ў Віцебску фактычна ў ссылцы, у Крэўскім дагаворы ўжо не згадваецца, аднак і далей актыўна спрабуе ўдзельнічаць у палітыцы. Паводле сведчання немцаў, Ягайла даў Вітаўту Луцк па радзе Ульяны, верагодна, такім чынам яна хацела захаваць Трокі за Скіргайлам.
Пазнейшыя крыніцы прыпісваюць Ульяне будаўніцтва каменнай сцяны вакол Ніжняга Віцебскага замка.
Перад смерцю прыняла пострыг з імем Марына. Пахаваная ў пячорах Кіева-Пячорскай лаўры[8][9][10].