Тадэвуш Гаштальд (нар. 1 студзеня 1932, Вільня — 14 ліпеня 2000, Кашалін) — польскі гісторык, беларусіст, грамадскі дзеяч. Доктар габілітаваны, прафесар Вышэйшай педагагічнай школы ў Слупску (Польшча).
Паходзіў з сям’і, здаўна аселай у Ашмянскім павеце. У 1945 годзе сям’я пераехала ў Польшчу ў г. Хошчна. Вучыўся ва Уроцлаўскім універсітэце.
З 1969 года працаваў у Вышэйшай педагагічнай школе ў Слупску (Польшча). Прафесар, займаўся навукова-даследчай дзейнасцю. У сферы яго даследаванняў — гісторыя заходнепаморскага раёна ў ХІХ—ХХ стст., дзейнасць польскіх ваеннапалонных у канцлагерах у час 2-й сусветнай вайны. З’яўляецца аўтарам шматлікіх артыкулаў, 10 манаграфій, сярод якіх «Па слядах паморскай аперацыі» (1973), «Культурнае жыццё ў лагерах польскіх ваеннапалонных у СССР (1939—1945)» (1994) і інш. Сааўтар 7 навуковых даследаванняў, рэдактар калектыўных зборнікаў.
З 1993 года па 2000 год рэдагаваў часопіс-бюлетэнь «Ашмянская зямля», дзе друкаваліся матэрыялы, прысвечаныя актуальным пытанням гісторыі і культуры Беларусі. Цікавіўся падзеямі, што адбываліся ў Беларусі, папулярызаваў ідэі беларушчыны, цеснага культурнага ўзаемадзеяння польскага і беларускага народаў.