Стары вакзал / Таганрог II — чыгуначная станцыя Растоўскага рэгіёна Паўночна-Каўказскай чыгункі, размешчаная ў горадзе Таганроге на Плошчы Паўстання. Станцыя з’яўляецца канчатковай ад грузавой станцыі Марцава і пасажырскай станцыі Таганрог-Пасажырскі. Прызначана для прыгараднага паведамлення. Далёкае прытрымліванне па станцыі адсутнічае.
Будынак вакзала з’яўляецца аб’ектам культурнай спадчыны рэгіянальнага значэння. Прыняты пад ахову рашэннем Малога савета Растоўскага аблсавета № 301 ад 18 лістапада 1992 года.
Двухпавярховы будынак вакзала пабудаваны ў 1869 годзе з чырвонай цэглы, без ужывання тынку, з узорыстым мурам[1]. Архітэктар — С. І. Загоскін. Будынак вакзала ўяўляе сабою тыповы ўзор чырвонацаглянай эклектыкі, папулярнай у Растове і Таганрогу[2].
Будаўнічыя працы вёў бачны прадпрымальнік Я. С. Палякоў з 23 чэрвеня да снежня 1869 года[2].
Урачыстае адкрыццё чыгункі ў Таганрогу адбылося 4 студзеня 1870 года (23 снежня 1869 года па старым стылі)[1]. Амаль 100 гадоў Таганрог меў адзіную тупіковую станцыю. Пасля будавання ў 1962 годзк «Новага вакзала», названага «Таганрог I», стары вакзал атрымаў імя «Таганрог II»[1].
У 2002 годзе зямельная пляцоўка разам з будынкам вакзала, на якім той знаходзіцца, быў перададзены на падставе пастановы Адміністрацыі Таганрога ў пастаяннае бестэрміновае карыстаннеФГУП «СКЖД МПС РФ»[3].
Будынак вакзала апынуўся ў гэтак запушчаным стане, што ідэальна ўпісалася ў сцэны мастацкага фільма «Старая стрэльба», дзеянне якога разгортваецца ў ваенныя часы акупацыі Таганрога[3][4].
На 2012 год уласнікам будынка вакзала з’яўлялася кампанія «Кобарт плюс», узначаленая Артурам Кабалянам[5].
У ліпені 2013 года было абвешчана, што пасля завяршэння пачатай у 2013 годзе рэканструкцыі гістарычнага будынка чыгуначнага вакзала «Таганрог-2» кампаніяй «Кобарт плюс», там плануецца адкрыць адзін з падзелаў Міжнароднага політэхнічнага музея, для чаго маскоўскі Політэхнічны музей гатовы падаць частку сваіх экспанатаў[6][7][8].
Падчас рэканструкцыі арыгінальныя старыя аконныя вокладкі будынка былі заменены на металапластыкавыя, што выклікала рэзкую крытыку з боку таганрожцаў[3][9].