Сільвестр Чацвярцінскі (у свеце Стафан; ? — 1727) — дзеяч праваслаўнай царквы ў Рэчы Паспалітай.
Паходзіў з княжацкага роду Чацвярцінскіх. Сын Вацлава, старасты жычынскага і данічаўскага. У маладосці прыняў манаства і стаў ігуменам, пасля архімандрытам у Старой Чацвяртні. 3 1704 года епіскап магілёўскі і беларускі (пасвячоны ў 1707 годзе ў Кіеве, зацверджаны каралём у 1720 годзе). Вёў барацьбу з Кіеўскай мітраполіяй за права юрысдыкцыі над Слуцкам і паўднёвай Беларуссю, што суправаджалася гвалтоўнымі дзеяннямі.