Сцяпан (Сцяпанос) Меліксетавіч Агаджанян (16 (28) снежня 1863, Шуша, Бакінская губерня — 13 снежня 1940, Ерэван, Армянская ССР) — армянскі маляр-партрэтыст, педагог, народны мастак Армянскай ССР (1938)[3].
Вучыўся ў духоўнай школе (1872—1881) і рускім рэальным вучылішчы (1881—1884) г. Шуша. У 1884 з’ехаў у Баку. Пачатковую прафесійную адукацыю атрымаў у мастацкай студыі ў Марселі ў 1886—1890 гадах. У 1897—1900 гадах навучаўся ў Акадэміі Жуліяна ў Парыжы, браў урокі ў Жана-Поля Ларана і Жана-Жазэфа Канстана.
У 1900 годзе вярнуўся на радзіму ў Шушу, дзе стварыў парныя партрэты бацькоў, што адрозніваліся майстэрскай перадачай характараў і стрыманасцю каларыту. У 1903—1922 гадах жыў у Растове-на-Доне, выкладаў маляванне ў школах. У 1922 годзе пераехаў у Ерэван, дзе працягнуў займацца выкладчыцкай дзейнасцю ў Ерэванскім мастацкім вучылішчы (1922—1940) і напісаў большасць сваіх лепшых карцін.
Рэалістычныя партрэты С. М. Агаджаняна ператвараюцца ў партрэты-тыпы. Сярод створаных ім партрэтаў асабліва вядомыя партрэты «Дзядзечка Сэдрах» і «Васіл», напісаныя ў 1926, «Беспрытульнік» (1928). Глыбокім псіхалагізмам вылучаюцца яго аўтапартрэты, напісаныя ў 1925 і 1926 гадах.
Вялікая частка твораў С. М. Агаджаняна захоўваецца ў Нацыянальнай маляўнічай галерэі Арменіі ў Ерэване.