Страхавая рызыка — гэта падзея, наступленне якой не вызначана ў часе і ў прасторы, незалежная ад волевыяўлення чалавека, небяспечная і якая з гэтае прычыны стварае стымул для страхавання; гэта тая рызыка, якая можа быць ацэнена з пункту гледжання імавернасці наступлення страхавога выпадку і памераў магчымай шкоды[1].
Страхавая рызыка залежыць ад ажыццяўлення страхавальнікам розных прэвентыўных мерапрыемстваў, якія зніжаюць імавернасць наступлення страхавога выпадку і патэнцыйны памер шкоды. Характар страхавых рызык улічваецца пры вылічэнні страхавых тарыфаў[2]. Страхавальнік абавязаны паведаміць страхоўшчыку пра акалічнасці, якія ўплываюць на страхавую рызыку, у адваротным выпадку дагавор страхавання можа быць прызнаны несапраўдным[3].
Страхавая рызыка — паняцце, якое мае некалькі значэнняў:
У залежнасці ад крыніцы небяспекі страхавыя рызыкі падзяляюць на дзве групы: звязаныя з праявамі сіл прыроды (землятрусы, паводкі, селі, цунамі і таму падобнае) і звязаныя з супрацьпраўнымі дзеяннямі чалавека (крадзяжы, рабаванні, акты вандалізму і іншыя)[4]:
Паводле агульнай класіфікацыі, страхавыя рызыкі падпадзяляюцца наступным чынам[4]: