Станіслаў Зяновіч (каля 1610 — 1672) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага.
Ляснічы вількійскі (1646), вількамірскі падсудак з 1653 і падкаморы з 1661, кашталян новагародскі (з 1671).
Пасол на сойм 1665.
З шляхецкага роду Дэспат-Зяновічаў герба «Дэспат», сын Юрыя, віленскага земскага суддзі, і Ганны Францкевіч-Радзімінскай.
Быў двойчы жанаты: з Амаліяй Альжбетай фон Герберштэйн, а потым з Ганнай Місунай.
Меў сыноў Крыштафа і Аляксандра.