Сонечнае зацьменне 9 снежня 1825 года — гібрыднае сонечнае зацьменне 139 сараса[1].
Зацьменне мела велічыню 1,0148 і дасягнула свайго максімуму ў 20:21:45 UTC у пункце з каардынатамі 9° пн. ш. 127° з. д. Працягласць максімальнай фазы зацьмення склала 1 хв. 34 с., а месяцавы цень на зямной паверхні дасягнуў шырыні 60 км[1].
Зацьменне 9 снежня 1825 года стала 2-ім сонечным зацьменнем у 1825 годзе і 64-ым у XIX стагоддзі. Папярэдняе сонечнае зацьменне адбылося 16 чэрвеня 1825 года, наступнае — 5 чэрвеня 1826 года[1].