Сенацкія правінцыі — правінцыі ў Рымскай імперыі, намеснікі якіх прызначаліся сенатам. Гэтыя правінцыі былі далёкія ад граніц імперыі, а небяспека паўстання ў іх была мінімальнай. Такім чынам, на тэрыторыі гэтых правінцый было вельмі мала войскаў, што памяншала верагоднасць, што сенат паспрабуе скарыстацца сілай супраць імператара. Падзел на імператарскія і сенацкія правінцыі быў прыняты неўзабаве пасля прыходу да ўлады Актавіяна Аўгуста.
У 14 годзе наступныя правінцыі мелі статус сенацкіх: