Саркіс Іванавіч Касьян (Сяргей Іванавіч Касьян) (сапраўдныя імя і прозвішча Саркіс Аганесавіч Косян; 16 [28] студзеня 1876, Шуша, Елізаветпальская губерня — снежань 1937) — армянскі савецкі дзяржаўны і партыйны дзеяч, публіцыст.
Нарадзіўся 16(28) студзеня 1876 года ў горадзе Шуша, у мяшчанскай сям’і. У 1901 паступіў у Лейпцыгскі камерцыйны інстытут, у 1904 закончыў адукацыю на філасофскім факультэце Берлінскага ўніверсітэта. Кандыдат камерцыйных навук, кандыдат філасофскіх навук.
Удзельнік РСДРП з 1905 года. У часы Рэвалюцыі 1905—1907 — адзін са стваральнікаў армянскага бальшавіцкага друка. У 1912‒1914 кіраваў Тбілісскай партыйнай арганізацыяй. У 1917‒1918 рэдагаваў армянскія бальшавіцкія газеты.
У 1918 — удзельнік Каўказскага краявога камітэта РКП(б), удзельнік Тыфліскага бюро Каўказскага краявога камітэта РКП(б). З верасня 1919 — удзельнік Армянскага камітэта РКП(б), удзельнік Армянскага рэвкама.
У студзені 1920 быў аднім з арганізатараў і кіраўнікоў 1-й канферэнцыі бальшавіцкай арганізацыі Арменіі. У 1919—1920 старшыня Армянскага камітэта (Арменкама) РКП(б). Дэкларацыя Армрэвкама, якая была напісана Каш’янам, 29 лістапада 1920 года абвясціла звяржэнне дашнакскага ўрада і ўсталяванне Савецкай улады ў Арменіі.
З 29 лістапада 1920 па сакавік 1921 — старшыня Ваенна-рэвалюцыйнага камітэта Арменіі.
Быў дэлегатам 3-га кангрэса Камінтэрна (1921). З ліпеня 1921 па лістапад 1922 — кандыдат у ўдзельнікі Іспальняльнага Камітэта Камуністычнага Інтэрнацыянала. Дэлегат 16-га з’езда ВКП(б) (1930).
З 1924 — рэктар Закаўказскага камуністычнага ўніверсітэта імя 26-ці Бакінскіх камісараў.
Да 1927 — старшыня Савета Нацыянальнасцей ЦВК ЗСФСР.
З 9 красавіка 1927 па 20 лютага 1931 — старшыня ЦВК ЗСФСР.
З ліпеня 1928 па снежань 1930 — старшыня ЦВК Армянскай ССР.
Удзельнік УЦВК, ЦВК СССР.
У 1931—1934 — старшыня Вярхоўнага Суда ЗСФСР.
Арыштаваны, быў расстрэляны ў снежні 1937 года. Рэабілітаваны пасмяротна.