Рысканне
Ры́сканне — вуглавыя рухі лятальнага апарата, судна, аўтамабіля адносна вертыкальнай восі (вертыкальная вось самалёта), а таксама невялікія змены курсу направа або налева, уласцівыя судну. Кіруе гэтым кручэннем руль напрамку (англ. Rudder). Адзін з трох вуглоў (крэн, тангаж і рысканне), адпаведных тром вуглам Эйлера, якія задаюць паваротнае становішча лятальнага апарата адносна яго цэнтра. Вугал рыскання пазначаецца літарай ψ (псі)[1][2].
У дынаміцы палёту рысканне (дакладней, вуглы рыскання) таксама азначае вугал павароту корпуса самалёта ў гарызантальнай плоскасці, адлічваемы ад напрамку на поўнач. Гэты вугал падобны на курс, але адлічваецца строга ў адпаведнасці з абранай сістэмай каардынат. У традыцыі савецкай і сучаснай беларускай школы гэта азначае адлік дадатных вуглоў супраць гадзіннікавай стрэлкі, калі глядзець зверху. Акрамя, звычайна разглядаецца дыяпазон вуглоў рыскання ± 180 °.
Гл. таксама
Зноскі
- ↑ Введение в авиационную технику и технологию.(недаступная спасылка)
- ↑ Общие сведения о гироприборах Архівавана 5 кастрычніка 2013.
Літаратура
- Крылов А. Н. Качка корабля // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з непрацоўнымі спасылкамі
Катэгорыя·Аэрадынаміка
Катэгорыя·Тэорыя карабля