Рыдольфа Гірланда́я (14 лютага 1483 — 6 чэрвеня 1561) — італьянскі жывапісец з мастацкай дынастыі Гірландая, сын знакамітага Даменіка Гірландая. Яго настаўнікамі былі дзядзька, Давід Гірландая, і (па паведамленні Вазары) Фра Барталамеа.
Стылістычна ішоў па слядах бацькі; таксама адрозныя ўплывы Рафаэля і П’еро ды Казіма. Працаваў у Фларэнцыі, на прапанову Рафаэля пераехаць у Рым адказаў адмовай. Яго першая самастойная праца — «Мадонна» з сабора ў Прата (1507).
Найбольш значныя працы Рыдольфа адносяцца да перыяду Высокага Адраджэння. Творы Гірландая, створаныя пасля смерці Рафаэля, старанна прайграваюць завучаныя формулы тасканскай жывапісу, але па арыгінальнасці саступаюць яго раннім творам.
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Рыдольфа дэль Гірландая