У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Гершуні. Рыгор Віктаравіч Гершуні (нар. 21.7 (3.8).1905, Мінск — 8 кастрычніка 1992) — савецкі фізіёлаг жывёл і чалавека, член-карэспандэнт АН СССР (1964).
Сын доктара Віктара Осіпавіча Гершуні. Скончыў 1-ы Ленінградскі медыцынскі інстытут (1927); з 1925 - на кафедры фізіялогіі гэтага інстытута. У 1931-36 працаваў у Ваенна-медыцынскай акадэміі імя С. М. Кірава пад кіраўніцтвам Л. А. Арбелі. З 1936 у інстытуце фізіялогіі імя І. П. Паўлава АН СССР, з 1951 кіраўнік лабараторыі фізіялогіі слыху. Асноўныя работы па адаптавальным уплыве сімпатычнай нервовай сістэмы на нервова-мышачную функцыю (1927-32) і па фізіялогіі органаў пачуццяў, пераважна органаў слыху (з 1932). Адкрыў метад колькаснай ацэнкі дзейнасці органаў слыху (аб’ектыўная аудыяметрыя). Вылучыў уяўленне аб апрацоўцы слыхавой інфармацыі ў нервовай сістэме. Прапанаваў метады дыягностыкі паражэнняў слыхавых цэнтраў.
Прэмія імя І. П. Паўлава АН СССР (1949). Узнагароджаны ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга.
Тэмы гэтай старонкі (23):