Расійская Імператарская археалагічная камісія — цэнтральная археалагічная ўстанова Расійскай імперыі ў 1859 — 1919 гг.
Заснавана 2 лютага 1859 г. па прадстаўленні графа С. Р. Строганава на аснове Камісіі для расследавання старажытнасцей (якая існавала з 1850 г. пад старшынствам Л. А. Пяроўскага), і падпарадкоўвалася Міністэрству Імператарскага двара і надзелаў. З 1889 г. дазваляла і кантралявала раскопкі на дзяржаўных, гарадскіх і сялянскіх землях (на памешчыцкія землі яе правы не пашыраліся). Праводзіла вялікую работу па зборы помнікаў старажытнасці, іх ахове і рэстаўрацыі, у т. л. на тэрыторыі беларуска-літоўскіх губерняў[1].
У 1918 рэарганізавана, пасля ліквідацыі яе функцы і перададзена Расійскай (з 1926 г. Дзяржаўнай) акадэміі гісторыі матэрыяльнай культуры, з 1959 г. Інстытут археалогіі АН СССР, з 1991 г. Інстытуту гісторыі матэрыяльнай культуры РАН[2].