Ра́дыус-ве́ктар пункта ў прасторы — гэта вектар, які злучае пачатак каардынат з гэтым пунктам і накіраваны да яго.
Каардынаты пункта з’яўляюцца каардынатамі яго радыус-вектара. Такім чынам, радыус-вектар адназначна ідэнтыфікуе пункт у прасторы. Абсалютная велічыня радыус-вектара складае адлегласць пункта ад пачатку каардынат.
У трохмернай простакутнай дэкартавай сістэме каардынат радыус-вектар можна запісаць наступным чынам:
r
= x
i
y
j
z
k
{\displaystyle \mathbf {r} =x\mathbf {i} +y\mathbf {j} +z\mathbf {k} }
дзе x, y, z — каардынаты (абсцыса, ардыната і апліката) пункта, а
i
{\displaystyle \mathbf {i} }
,
j
{\displaystyle \mathbf {j} }
і
k
{\displaystyle \mathbf {k} }
— орты адпаведных каардынатных васей.
Таксама радыус-вектар можна запісаць як
r
= r
r ^
{\displaystyle \mathbf {r} =r{\hat {r}}}
Тут r — велічыня радыус-вектара, а
r ^
{\displaystyle {\hat {r}}}
— яго орт. Такі запіс адметны тым, што ён прадстаўляе вектар як здабытак двух множнікаў, першы з якіх характарызуе яго велічыню, а другі — напрамак.