7,62-мм пісталет кулямёт узору 1941 года сістэмы Шпагіна (ПКШ) — савецкі пісталет-кулямёт, распрацаваны ў 1940 годзе канструктарам Г. С. Шпагіным пад патрон 7,62×25 мм ТТ і прыняты на ўзбраенне Чырвонай арміі 21 снежня 1940 года[1]. ПКШ нароўні з ППС-43 з’яўляўся асноўным пісталетам-кулямётам савецкіх узброеных сіл у Вялікай Айчыннай вайне.
Пасля сканчэння войны, да сярэдзіны 1960-х гадоў ПКШ быў зняты з узбраення Савецкай Арміі і паступова заменены аўтаматам Калашнікава. На ўзбраенні падраздзяленняў ваенізаванай аховы і МУС шэрага краін СНД складаецца і дагэтуль.
Таксама, у паваенны перыяд ПКШ у велізарных колькасцях пастаўляўся ў дружалюбныя СССР краіны, працяглы час складаўся на ўзбраенні войскаў розных дзяржаў, выкарыстоўваўся нерэгулярнымі фармаваннямі і на працягу ХХ стагоддзі ўжываўся ва ўзброеных канфліктах па ўсім свеце.
На дадзены момант прадаецца грамадзянскім як паляўнічы карабін для аматарскай стральбы з нязначнымі дапрацоўкамі (перакладнік агню падвараны ў становішчы для адзінкавых стрэлаў, у краме ўсталяваны абмежавальнік на 10 патронаў, можа быць зроблена кярненне дульнага зрэзу і чашкі засаўкі ў раёне ўдарніка).