У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Брант.
Пётр Уладзіслаў Казіміравіч Брант (1836, в. Рудакі, Свянцянскі павет — 1912) — кіраўнік паўстанцкіх атрадаў падчас Паўстання 1863-64 у Беларусі і Польшчы[1].
Жыў і вучыўся ў Маладзечне. Паручнік рускай арміі. У красавіку 1863 з групай афіцэраў Лібаўскага пяхотнага палка(руск.) бел. ўдзельнічаў у фарміраванні галоўнага паўстанцкага атрада Гродзенскай губерні[1].
Змагаўся з царскімі войскамі на Беласточчыне, узначальваў асобны атрад у Аўгустоўскай губерні, паўстанцкія сялянскія атрады[1].
З канца 1863 у эміграцыі. Аўтар успамінаў пра паўстанне (1903)[1].