Пе́ршы Марака́нскі кры́зіс (вядомы таксама як Танжэ́рскі кры́зіс) — востры міжнародны канфлікт, які доўжыўся з сакавіка 1905 па май 1906 года. Паўстаў на глебе спрэчкі Францыі з Германіяй адносна кантролю над султанатам Марока.
У выніку крызісу ўсталяванне французскага пратэктарата над Марока было адкладзена. Праз пяць гадоў Францыя і Германія зноў счапіліся па пытанні аб кантролю над гэтай стратэгічна размешчанай тэрыторыяй (гл. Другі мараканскі крызіс).