Глухата, парушэнне слыху — поўнае (глухата) або частковае (глухаватасць) зніжэнне здольнасці выяўляць і разумець гукі. На парушэнне слыху можа пакутаваць любы арганізм, здольны ўспрымаць гукі. Гукавыя хвалі адрозніваюцца па частаце і амплітудзе. Страта здольнасці выяўляць некаторыя (ці ўсе) частоты або няздольнасць адрозніваць гукі з нізкай амплітудай, называецца парушэннем слыху.
Выклікаецца шырокім спектрам біялагічных і экалагічных фактараў. Прычынамі могуць быць захворванні ўнутранага вуха і слыхавых нерваў, запаленне сярэдняга вуха ці некаторыя інфекцыйныя хваробы — менінгіт, грып і інш; часам — траўма або працяглае ўздзеянне моцнага шуму і вібрацыі.