Надворны суд — судовая ўстанова для «ніжэйшых саслоўяў» у Расійскай імперыі. Надворныя суды Санкт-Пецярбурга і Масквы спецыялізавалася на крымінальных і грамадзянскіх справах разначынцаў, не якія мелі нерухомасці у сталічных губерніях, і іншагародніх. Надворныя суды функцыянавалі з перапынкамі ў перыяд з 1719 і па 1866 гады. Склад суду прызначаўся імператарам Расіі. Старшыня надворнага суду меў чын надворнага саветніка.
Тэмы гэтай старонкі (6):