У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Гайдукоў. Мікалай Міхайлавіч Гайдукоў (20 лістапада (2 снежня) 1874, г. Гусь-Хрустальны — 29 лістапада 1928, Мінск) — савецкі батанік — альголаг. Доктар батанікі (1912). Пачынальнік альгалагічных даследаванняў у БССР[6].
Мікалай Міхайлавіч Гайдукоў паспяхова скончыў Маскоўскі ўніверсітэт у 1898 годзе[6] і выкладаў у вышэйшых навучальных установах Пецярбурга, Кіева, Масквы, Іванава-Вазнясенска , Мінска.
Працаваў у Петраградскім батанічным садзе, а таксама на заводах К. Цэйса ў Іене 1905—1910.
У 1924-28 загадчык кафедрай батанікі БДУ[6].
Памёр 29 лістапада 1928 года ў Мінску. Пахаваны на Вайсковых могілках.
Асноўныя працы па фізіялогіі(руск.) бел. і экалогіі прэснаводных водарасцей і прымянення ўльтрамікраскопа(руск.) бел. ў цыталогіі раслін, а таксама па насеннязнаўству[6]. М. М. Гайдукоў — адзін з аўтараў Энцыклапедычнага слоўніка Бракгаўза і Эфрона, дзе займаўся артыкуламі звязанымі з батанікай.