Мікалай Мікітавіч Ісанін (1904-1990) — савецкі вучоны, канструктар надводных і падводных караблёў многіх тыпаў. Акадэмік АН СССР. Двойчы Герой Сацыялістычнай Працы.
Нарадзіўся 5 траўня (22 красавіка па старым стылі) 1904 года ў Маскве ў сям’і рабочага.
Працоўную дзейнасць пачаў у 13 гадоў у якасці працоўнага ў горадзе Петраград. У 1930 годзе скончыў працоўны факультэт ЛЭІ і быў накіраваны ў Ленінградскі караблебудаўнічы інстытут (1934), пасля заканчэння якога, з 1935 года, у ЦКБ-17 прайшоў шлях ад інжынера-канструктара да намесніка галоўнага канструктара лёгкіх крэйсераў (у тым ліку тыпу «Чапаеў»).
У 1946—1970 гадах начальнік — галоўны канструктар бюро (пераўтворана ў ЦКБ-16), які займаецца стварэннем і распрацоўкай ваенна-марской тэхнікі, у тым ліку цяжкага крэйсера праекта 82. З 1953 года бюро пачало займацца падводнымі лодкамі.
Удзельнік праектавання крэйсераў тыпу «Кіраў»; нам. галоўнага канструктара крэйсераў тыпу «Чапаеў». Кіраўнік вядучага ЦКБ па распрацоўцы ваенна-марской тэхнікі. Начальнік — галоўны канструктар ЦКБ (1946—1970), распрацоўвалага праекты лінейных караблёў, цяжкіх лінейных крэйсераў, дызель-электрычных і атамных падводных лодак.
Галоўны канструктар шэрагу праектаў падводных лодак, сярод іх дызель-электрычная падводная лодка, з якой упершыню ў свеце быў выраблены запуск балістычнай ракеты, створанай КБ акадэміка С. П. Каралёва, а таксама самая хуткая ў свеце ракетная тытанавыя атамная лодка.
Член ВКП (б) з 1926 года. Дэпутат ВС СССР 7-8 скліканняў. Акадэмік АН СССР (1970).
Памёр 1 сакавіка 1990 года. Пахаваны ў Ленінградзе на Серафімаўскіх могілках.