У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Бобрык. Мікалай Іванавіч Бобрык (1901—1956) — беларускі ўрач-хірург. Кандыдат медыцынскіх навук (1937), дацэнт (1938). Заслужаны ўрач Беларускай ССР (1948)[1].
Закончыў медыцынскі факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта (1926)[1].
Працаваў у Беларускім медыцынскім інстытуце (1926—1939, урач-ардынатар, асістэнт, дацэнт факультэцкай хірургічнай клінікі), Мінскім акружным ваенным шпіталі (з 1940, начальнік хірургічнага аддзялення), у палявых эвакапунктах Заходняга і 3-га Беларускага франтоў (1941—1945, старшы хірург), медыцынскім ўпраўленні Беларускай ваеннай акругі (з 1945, галоўны хірург), Віцебскім медыцынскім інстытуце (1946—1948, загадчык кафедры агульнай хірургіі), Мінскім медыцынскім інстытуце (1948—1956, дацэнт кафедры агульнай хірургіі, з 1955 — загадчык кафедры), адначасова ў Рэспубліканскім анкалагічным дыспансеры (1948—1949, галоўны ўрач), Рэспубліканскай бальніцы 4-га лячэбна-санітарнага ўпраўлення Міністэрства аховы здароўя БССР (1949—1956, загадчык хірургічнага аддзялення)[1].
Галоўны анколаг Міністэрства аховы здароўя БССР (1949—1954)[1].