Мэш сеткі — сеткавая тапалогія, у якой кожны вузел (нода) перапраўляе дадзеныя сеткі. Усе мэш ноды кааперуюцца ў распаўсюдзе дадзеных у сеціве.
Мэш сеткі могуць перапраўляць паведамленні, выкарыстоўваючы флудзінг (затапляючую) або маршрутызуючую тэхніку. З маршрутызацыяй паведамленне распаўсюджваецца ўздоўж усяго шляху, прыгаючы на адзін крок (hopping) ад ноды да ноды пакуль не дасягне намечанай кропкі. Каб гарантаваць даступнасць усіх гэтых шляхоў, сетка павінна дазволіць працягваць сувязь і павінна рэканфігуравацца, каля пашкоджаных частак, выкарыстоўваючы самаўзнаўляючы алгарытм, такі як Маставанне найкарацейшага шляху (Shortest Path Bridging). Самаўзнаўленне дае маршрутызар-арыентаваня сетка кіраваць, калі нода паламаецца або, калі сувязь стане недасяжнай. У выніку сетка застаецца пактычна працуючай, калі існуе больш за адзін шлях паміж рэсурснай і мэтавай нодай у гэтай сетцы. Хаця гэта больш характэрна для бяздротавай сувязі, але гэта канцэпцыя таксама прымяніма да дротавых сетак і праграмнага ўзаемадзяення.
Мэш сеткі, у якой усе ноды злучаны адна да адной, называецца цалкам злучаная сетка. Цалкам злучаныя дротавыя сеткі маюць перавагі ў бяспецы і надзейнасці, але праблема ў тым, што адзін дрот можа злучыць толькі две сумежныя ноды, далучаныя да яго. Аднак у такіх сетках колькасць дротаў, а таксама кошт, рэзка павялічваецца пры павілічэнні колькасці нодаў.
Мэш сеткі могуць разглядацца як від ад-хок сеткі. Такім чынам мэш сеткі да мабліных ад-хок сетак (mobile ad-hoc networks (MANETs)), хаця MANETs таксама мае справу з праблемай, якая раскрывае мабільнасць нодаў.
Алгарытм маставання найкарацейшага шляху (Shortest path bridging) дазваляе эзэрнэт світчам быць злучанымі ў мэш тапалогію і для ўсіх шляхоў быць актыўным.[1][2][3][4][5]
Бяздротаыя мэш сеткі (Wireless mesh networks) былі напачатку распрацаваны для ваенных мэтаў. Мэш сеткі звычайна бяздротавыя. За апошняе дзесяцігодзе памер, кошт і магутнасць патрабуемай перадачы зменшыліся, што дазволіла розным перадачам змяшчацца ў адной нодзе, такім чынам дазваляючы большую модульнасць мэш. Кожная нода можа кіраваць рознымі частотамі і падтрымліваць розныя функцыі якія патрабуюцца — такія як кліенцкі доступ, сэрвісы перадачы дадзеных. сканаванне і іх адаптаванне пад прыватныя патрэбы.[clarification needed]
Працы ў гэтай сферы дапамог метад тэорыі гульняў аналізаваць стратэгіі для шарынга рэсурсаў і перадачы пакетаў.[6][7][8]
Раннія бяздротавыя сеткі выкарыстоўвалі ноды, што мелі адзін полу-дуплекс перадачы, што ў адзін момант магло або перадаваць або прынімаць, але не абедзве функцыі адначасова. Гэта патрабавала расшаранай мэш (shared mesh) канфігурацыі.
Некаторыя больш познія бяздротавыя сеткі выкарыстоўваюць больш поўнае абсталяванне для перадачы сігнала, якая дазваляе прынімаць пакеты з апстрыма ноды і перадаваць пакеты ў даўнстрым ноды адначасова, што ўтрымліваюць прадвызначаныя расшараныя мэш (switched mesh) наладкі.