Мудзьюгскі канцэнтрацыйны лагер — канцэнтрацыйны лагер, створаны прадстаўнікамі замежнай ваеннай інтэрвенцыі на поўначы Расіі на востраве Мудзьюг 23 жніўня 1918 года як лагер для ваеннапалонных. З 2 чэрвеня 1919 года выкарыстоўваўся ўрадам Паўночнай вобласці як ссыльна-катаржная турма. Пасля паўстання 15 верасня 1919 года і масавых уцёкаў зняволеных быў пераведзены ў Йаканьгу. З-за гэтых падзей Мудзьюг атрымаў мянушку «востраў смерці».
12 жніўня 1928 года на востраве Мудзьюг быў адкрыты помнік «Ахвярам інтэрвенцыі» вышынёй 17,5 метраў.
У 1934 годзе на востраве быў адкрыты Музей рэвалюцыі Паўночнай вобласці, які ў 1938 годзе быў аб’яднаны з Архангельскім абласным краязнаўчым музеем і стаў называцца музеем «катаргі». У 1940 годзе ён быў закансерваваны з-за размяшчэння на востраве вайсковай часткі сістэмы СПА і зноў быў адкрыты 15 чэрвеня 1973 года.
Новы помнік з граніту, чыгуну і бетону ў выглядзе абеліска вышынёй 24,5 метраў быў пастаўлены ў паўднёвай частцы вострава ў 1958 годзе.
У музеі захаваліся асноўныя лагерныя пабудовы: барак, карцэр, вышкі з агароджамі з калючага дроту. У цяперашні час музей знаходзіцца ў стане кансервацыі.
Тэмы гэтай старонкі (7):