Медныя ўгнаенні — адзін з відаў мікраўгнаенняў, які змяшчае ў якасці неабходнага раслінам мікраэлемента Cu. Асноўная біяхімічная функцыя апошняй — удзел у ферментатыўных рэакцыях у складзе медзьутрымальных ферментаў.
У аптымальных канцэнтрацыях (0,0001 −0,05 %) медзь узмацняе інтэнсіўнасць працэсаў дыхання, што спрыяе паляпшэнню бялковага абмену, росту і развіццю раслін. Пры недахопе медзі расліны паражаюцца так званай «хваробай апрацоўкі», або экзантэмай. Найбольш распаўсюджаныя:
Медныя ўгнаенні выкарыстоўваюць на асушаных тарфяна-балотных, супясчаных і пяшчаных дзярнова-падзолістых і іншых глебах пад збожжавыя, кармавыя і агароднінныя культуры, цукровыя буракі, бульбу, сланечнік, аднагадовыя і шматгадовыя травы і г . д.
Медны купарвас ужываюць у выглядзе воднага раствора для некорневой падкормкі (0,02-0,05 % Cu, 100—300 л/га), а таксама для апрацоўкі насення (0,1-0,02 % Cu, 6-8 л/ц), якую мэтазгодна праводзіць адначасова з іх пратручваннем пестыцыдамі. Медна-калійныя ўгнаенні, медны амафос і медны двайны суперфасфат выкарыстоўваюць для ўнясення ў глебу (50-120 кг Р2Аб5 і 1,0-2,1 кг Cu на 1 га).