1986—1987 — працаваў у Гарыскім драматычным тэатры.
З 1987 — член Аб’яднання нацыянальнае самавызначэнне і заснавальнік-рэдактар яго часопісаў «Галоснасць» і «Радзіма».
28 мая1988 — у першы раз падняў трохкаляровы сцяг у Ерэване на плошчы Свабоды.
1989 — стаў адным з сузаснавальнікаў «Армія незалежнасці».
1987—1990 — шэсць разоў быў арыштаваны і па месяцы знаходзіўся ў ізаляцыі.
19 студзеня1990 — сітуацыя ў Ерасхаване рэзка абвастрылася, на вышыні Ерасха Маўсес Гаргісян атрымаў кулявое параненне ў спіну, якое не было смяротным. Другое, гэтым разам смяротнае, параненне ён атрымаў у галаву.
20 верасня1996 — указам прэзідэнта Арменіі за выбітныя заслугі перад радзімай Маўсес Гаргісян быў пасмяротна ганараваны вышэйшага звання «Нацыянальны Герой Арменіі».