Баранеса Марыя Эмілія фон Бах (ням.: Marie Emilie Freiin von Bach; 11 сакавіка 1896, Вена — 26 лютага 1978, там жа) — аўстрыйская піяністка, скрыпачка, кампазітар і мастачка.
Марыя нарадзілася ў музычнай сям’і: яе бацька, Роберт Банавентура Майкл Венцэль фон Бах, быў адвакатам, але таксама займаўся музыкай і жывапісам, маці, Элеанора Жазефа Марыя Тэрэзія Агюст Бах, была спявачкай і кампазітарам. У 1897 годзе сям’я пераехала ў Бадэн. Дзяўчынка пачала займацца музыкай ва ўзросце пяці гадоў з прыватным педагогам, адначасова вучылася ігры на скрыпцы і на фартэпіяна [6]. Была другой скрыпкай у хатнім аркестры свайго бацькі. Скончыла музычную школу як піяністка, З 1919 па 1925 год вучылася ў Венскай акадэміі музыкі, дзе яе настаўнікамі былі Ёзеф Маркс (кампазіцыя), Паўль дэ Конэ (фартэпіяна) і Іван Бутнікаў (дырыжыраванне).
Манера Марыі Бах сфармавалася пад уплывам позніх рамантыкаў, Мусаргскага, Скрабіна і Стравінскага. У 1921 годзе яна дэбютавала як кампазітар з цыклам «Блазанаўскія песні» (ням. Narrenlieder) для тэнара і аркестра. У 1920-30-я гады ёю былі напісаны фартэпіянны квартэт, фартэпіянны квінтэт, саната для віяланчэлі і фартэпіяна, іншая камерная і вакальная музыка.
У 1952 годзе выйшла замуж за італьянскага мастака Артура Ч’ячэлі і неўзабаве таксама пачала займацца жывапісам, пераважна пейзажным. Пасля таго як пачала выстаўляцца, атрымала прызнанне нават большае, чым як музыкант.
Памерла 26 лютага 1978 года, атруціўшыся з-за ўцечкі бытавога газу.