У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Іваноў.
Мадэст Васілевіч Іваноў (30 сакавіка 1875, Гатчына — 1942, Ленінград) — рускі марскі афіцэр, удзельнік руска-японскай і Першай сусветнай войнаў, савецкі ваенна-марскі дзеяч, контр-адмірал.
21 лістапада 1917 года на Першым Усерасійскім з’ездзе маракоў ваеннага флоту, у рабоце якога прымаў удзел У. І. Ленін, быў узведзены ў контр-адміралы, стаўшы, такім чынам, першым савецкім адміралам.
Пасля рэвалюцыі служыў у РСЧФ. Быў начальнікам марскі інспекцыі ВЧК, Пагранічнай флатыліі АГПУ (1924).
Пасля 1925 г. працаваў у гандлёвым флоце, капітан далёкага плавання. Капітан параходаў «Міхаіл Томскі» (1925—1927), «Камянец-Падольск» (1927—1928; 1936—1937), «Чырвонагвардзеец» (1933), «Камілес» (1935—1936), «Варашылаў» (1936), «Анатоль Сяроў» (1938—1939), танкера-цеплахода «Савецкая нафта» (1929), цеплахода-лесавоза «Севзаплес» (1937).
Памёр у блакадным Ленінградзе ў 1942 годзе, пахаваны ў брацкай магіле на Піскароўскіх могілках.