У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Фрыд.
Любоў Саламонаўна Фрыд (1892, Пухавічы — 1991, Масква) — педагог, даследнік творчасці Крупскай.
Скончыла гімназію.
З 1920 год — інспектар, загадніца сектарам Маскоўскага абласнога аддзела народнай адукацыі. З 1930 года працавала на кафедры палітасветработы Акадэміі камуністычнага выхавання Наркамасветы РСФСР.
З 1938 года жыла і працавала ў Ленінградзе; ведала кафедрай палітасветработы Камуністычнага палітыка-асветнага інстытута імю Крупскай. З ліпеня 1941 года, з ператварэннем Камуністычнага палітыка-асветнага інстытута ў Бібліятэчны інстытут, прызначана яго дырэктарам (па люты 1942).
У 1942—1945 гадах дырэктар Разанскага педагагічнага інстытута.
У 1944—1951 гадах кіравала кафедрай педагогікі і псіхалогіі Маскоўскага інстытута культуры.
У 1920-я гады вядомасць набылі ўкладзеныя педагогам апавяданні да буквара «Наша сіла — наша ніва» — «Раней і зараз» (зборнік пабачыў свет у выдавецтве «Долой неграмотность» у 1926 годзе). У суаўтарстве з іншымі калегамі Любоў Фрыд уклала і метадычныя рэкамендацыі «Як навучаць грамаце па буквару „Наша сіла — наша ніва“» (1926), а таксама — «Праграму для школ малаграматных і агульнаадукацыйных гурткоў» (1924; другое выданне — 1925).
Аўтар кніг, брашур, манаграфічных даследванняў «Нарысы па гісторыіразвіцця палітыка-асветніцкай работы ў РСФСР: (1917—1929)» (1941), «Асноўныя прынцыпы культурна-асветніцкай работы ў СССР» (1954), «Культурна-асветніцкая работа ў Расіі ў гады рэвалюцыі 1905—1907 гг.» (1956), «Пытанні культурна-асветніцкай работы ў Зборы педагагічных твораў Н. К. Крупскай» (1962) і інш[1].
Аўтар звыш 20 навуковых прац.