Кінетапластыды (Kinetoplastea) — клас пратыстаў.
Адзіночныя, у выключных выпадках каланіяльныя арганізмы; у жыццёвых цыклах шэрагу відаў адзначана заканамернае фарміраванне шмат’ядзерных асобін. Свабоднажывучыя гетэратрофы, каменсалы пазваночных і беспазваночных жывёл, паразіты жывёл і раслін. Апісана каля 1000 відаў.
Бясколерныя жгуціканосцы, якія валодаюць двума (або адзіным, накіраваным уперад) жгуцікамі, што адыходзяць ад дна жгуцікавай кішэні. Жгуцікі нясуць бялковы (параксіяльны) цяж. Покрывы прадстаўлены тубулемай з мікратрубачак, ступень цэласнасці якой адрозніваецца ў асобных прадстаўнікоў кінетапластыд. Адзіная мітахондрыя часта мае складаную арганізацыю, фарміруе спецыялізаваны ўчастак — кінетапласт, што ўтрымлівае ўсю ці амаль усю мітахандрыяльную ДНК, або некалькі дыскрэтных ДНК-утрымліваючых участкаў. Кінетапласт, як правіла, цесна звязаны з базальнай часткай кінетасом жгуцікаў.
Кінетапластыды маюць пузыркападобнае ядро, дзяленне якога адбываецца па тыпу закрытага ўнутрыядзернага плеўромітоза, што працякае без кандэнсацыі храмасом. Наяўнасць палавога працэсу даказана, аднак частата і формы яго рэалізацыі пакуль невядомыя.
Ротавы апарат уключае цытастом (для захопу ежы) і глотку, сценкі якіх падсцілаюцца мікратрубачкамі, рэдукаваны ў шэрагу паразітаў крыві. Скарачальная вакуоля, калі ёсць, адкрываецца ў жгуцікавую кішэнь.