Копа дзі Маркавальда (італ.: Coppo di Marcovaldo; каля 1225, Фларэнцыя — каля 1276, Сіена) — жывапісец і мазаічыст італьянскага протарэнесансу сіенскай маляўнічай школы.
Копа дзі Маркавальда з’яўляецца адной з цэнтральных фігур у мастацкім працэсе другой паловы XIII стагоддзя, які быў вельмі важны для станаўлення Сіенскай школы жывапісу. Лёс гэтага мастака вельмі цікавы. Архіўныя дакументы паведамляюць, што ў 1260 годзе ён прыняў удзел у бітве пры Мантаперці на баку фларэнтыйскіх прыхільнікаў Папы — гвельфаў. У той бітве фларэнтыйцы пацярпелі паражэнне ад сіенскіх гібелінаў, і Копа дзі Маркавальда трапіў у сіенскі палон. У палоне ён прабыў нядоўга. Копа быў здольным мастаком, і сваю свабоду выкупіў тым, што ў 1261 годзе напісаў выяву Мадонны для сіенскай царквы Сервітэ (так званая «Мадонна дэль Бардонэ»). Пакуль Копа знаходзіўся ў палоне, папа рымскі Аляксандр IV у адплату за паражэнне адлучыў Сіену ад царквы. Галоўнай заступніцай свайго горада сіенцы лічылі Мадонну, і ў піку папству, дзеля зацвярджэння ідэі, што ўлада нябесная вышэй за ўладу папскую, пачалі маляваць Мадонну ў выглядзе царыцы-ўладаркі Сіены.