Другая Індакітайскага вайна аб’ядноўвае тры розных канфліктаў — в’етнамскую вайну, грамадзянскую вайну ў Лаосе і грамадзянскую вайну ў Камбоджы. Дзве апошнія мелі свае ўнутраныя прычыны, аднак паступова яны апынуліся ў той ці іншай ступені звязаны з баявымі дзеяннямі ў В’етнаме.
Другая Індакітайскага вайна мае заблытаную структуру. Часта яе зводзяць выключна да баявых дзеянняў у Паўночным і Паўднёвым В’етнаме (што з’яўляецца вялікім спрашчэннем), паколькі в’етнамская фронт Індакітайскага тэатра ваенных дзеянняў з’яўляўся асноўным месцам ўзброенага супрацьстаяння, між тым, амерыканскай авіяцыяй перыядычна наносіліся ракетна-бомбавыя і бомба-штурмавыя ўдары па мэтах у Камбоджы і Лаосе, дзве названыя краіны ператварыліся ў палігон для выпрабаванняў найноўшых амерыканскіх кіраваных авіябомбаў[1] і баявых верталётаў [2] (колькасць танкаў і бронетэхнікі савецкай вытворчасці на ўзбраенні лаоскіх партызан шматкроць перавышала такое ў паўднёвав’етнамскіх, што ўяўляла вялікую цікавасць для амерыканскіх канструктараў супрацьтанкавага ўзбраення),[3] самалёты амерыканскай ваенна-транспартнай авіяцыі займаліся распыленнем тактычных дэфаліянтаў па праграме абезлесавання тэрыторый (зон) партызанскай актыўнасці ў Камбоджы, Лаосе і Тайландзе, у першую чаргу там, дзе пралягалі сухапутныя маршруты забеспячэння мясцовых партызан, якія прымыкаюць да Сцежцы Хо Шы Міна, і ў іншых месцах, дзе густая расліннасць джунгляў замінала ваенным кантраляваць мясцовасць з паветра. Амерыканскія афіцэры працавалі пры штабах мясцовых ваенных і паліцэйскіх фарміраванняў, каардынуючы сумесныя акцыі падшэфных ім фарміраванняў з аперацыямі ВПС, ВМС і Арміі ЗША супраць мясцовых партызанска-паўстанцкіх фарміраванняў прасавецкай накіраванасці.
Грамадзянскія вайны ў Лаосе і Камбоджы мелі свае ўнутраныя прычыны, аднак паступова яны апынуліся ў той ці іншай ступені звязаны з баявымі дзеяннямі ў В’етнаме. Гэта было абумоўлена дзеяннямі асноўных праціўнікаў у гэтым канфлікце. Кіраўніцтва ЗША зыходзіла з так званай «дактрыны даміно», згодна з якой, перамога камуністаў ў адным з дзяржаў рэгіёну непазбежна вяла да іх перамозе ў іншых краінах. Паўночны В’етнам выкарыстаў тэрыторыю Лаоса і Камбоджы для перакідання сваіх войскаў на поўдзень, а таксама непасрэдна ўдзельнічаў у мясцовых грамадзянскіх войнах.