Песня ісп.. Gloria al Bravo Pueblo («Слава смеламу народу») была зацверджана ў якасці гімна Венесуэлы прэзідэнтам Антоніа Гусманам Бланка 25 мая 1881 года. Вершы былі напісаныя ўрачом і журналістам Вісэнтэ Саліясам у 1810. Неўзабаве кампазітар Хуан Хасэ Ландаэта напісаў да гэтых вершаў музыку, але абодва аўтары загінулі пасля падаўлення іспанцамі Першай рэспублікі. Варта адзначыць, што ўжо з 1840 мелодыя здабыла папулярнасць як «Венесуэльская Марсельеза» (La Marsellesa Venezolana), з-за падабенства з французскім гімнам.
Gloria al bravo pueblo
Que el yugo lanzó,
La Ley respetando
La virtud y honor.
Gloria al bravo pueblo
Que el yugo lanzó,
La Ley respetando
La virtud y honor.
¡Abajo Cadenas!
¡Abajo Cadenas!
Gritaba el Señor;
Gritaba el Señor.
Y el pobre en su choza,
Libertad pidió.
A este santo nombre
Tembló de pavor,
El vil egoismo
Que otra vez triunfó;
A este santo nombre,
A este santo nombre
Tembló de pavor,
El vil egoismo
Que otra vez triunfó,
El vil egoismo
Que otra vez triunfó.
Gritemos con brío:
Muera la opresión!
Compatriotas fieles,
La fuerza es la unión.
Y desde el Empíreo,
El supremo Autor,
Un sublime aliento
Al pueblo infundió.
Unida con lazos
Que el cielo formó,
La América toda
Existe en Nación.
Y si el despotismo
Levanta la voz,
Seguid el ejemplo
Que Caracas dio.
Слава смеламу народу, Які скінуў прыгнёт. Закон паважаючы, Годнасць і гонар.
Слава смеламу народу, Які скінуў прыгнёт. Закон паважаючы, Годнасць і гонар.
Скіньце кайданы! Скіньце кайданы! Прызваў Усявышні; Прызваў Усявышні. І бядняк у сваёй хаціне Свабоду папрасіў. Перад гэтым імем святым Трымцеў ад страху І падлючы эгаізм Які зноў перамог;
Перад гэтым імем святым Перад гэтым імем святым Трымцеў ад страху І падлючы эгаізм Які зноў перамог;
Дык крыкніце сэрцам: Смерць прыгнёту! Адданых патрыётаў Сіла саюза. І ад сілаў Нябесных Сам Усявышні Аўтар Узвышаны дух У людзей удыхнуў.
У цеснай повязі, Створанай Небам, Уся Амерыка існуе як нацыя. І калі дэспатызму Уздымецца голас Рабі па прыкладзе, Што даў Каракас.
Тэмы гэтай старонкі (2):