Гімн Андоры — кампазіцыя «El Gran Carlemany» («Карл Вялікі»).
Аўтар слоў — Жоан Бэнльош і Віво (Joan Benlloch i Vivo) (1864—1926). Аўтар музыкі — Энрык Марфань Бонс (Enric Marfany Bons) (1871—1942). Афіцыйна ў якасці гімну — з 1914 года.
El gran Carlemany, mon Pare dels alarbs em deslliurà,
I del cel vida em donà de Meritxell, la gran Mare,
Princesa nasquí i Pubilla entre dues nacions neutral
Sols resto l’única filla de l’imperi Carlemany.
Creient i lluire onze segles, creient i lliure vull ser.
¡Siguin els furs mos tutors i mos Prínceps defensors! ¡I mos Prínceps defensors!
El gran Carlomagno, mi padre, me liberó de los árabes,
Y del cielo vida me dará de Meritxell, la gran Madre,
Princesa nací y virgen, entre dos naciones neutral
Soy la única hija que queda del Imperio Carolingio.
Creyente y libre once siglos; creyente y libre quiero ser.
¡Sean los fueros mis tutores y mis Príncipes defensores! ¡Y mis Príncipes defensores!
Карл Вялікі, бацька мой, ад арабаў вызваліў мяне,
І падарыў мне Мэрычэль[1], вялікую Маці,
Прынцэсай яна нарадзілася і паннай бесстаронняй між двума нацыямі была,
Я — адзіная дачка, што засталася ад імперыі Карла Вялікага.
Веравалая і вольная адзінаццаць стагоддзяў, веравалай і вольнай быць жадаю.
Хай будуць законы — маімі заступнікамі і Князі — абаронцамі маімі! І Князі — абаронцамі маімі!