Герантакратыя

Герантакратыя (ад стар.-грэч.: γέρων (geron), родны склон γέροντος) — стары і κράτος (kratos) — улада, дзяржава, магутнасць) — прынцып кіравання, пры якім улада належыць найстарэйшым. Тэрмін уведзены ў пачатку XX стагоддзя этнографам У. Рыверсам. Паводле яго тэорыі, герантакратыя была ўласцівая першабытнікам Аўстраліі і некаторым народам Акіяніі і Каўказа. Аднак, па сучасных уяўленнях, асаблівае становішча старэйшын у першабытным грамадстве з’яўляецца толькі адным з элементаў арганізацыі вярхоўнай улады плямёнаў.

Гл. таксама

• Геронт
• Герусія — савет з 30 геронтаў, якія кіравалі Спартай
• Эпоха застою ў СССР
• Герантафобія
• Геранталогія
• Педакратыя

Артыкулу нестае спасылак на крыніцы. Змест мусіць быць правяральным або яго могуць выдаліць. Вы можаце адрэдагаваць артыкул, дадаць спасылкі на аўтарытэтныя крыніцы.

Артыкул занадта кароткі. Калі ласка, дапоўніце яго хоць бы некалькімі сказамі і прыбярыце гэта паведамленне. Калі артыкул застанецца недапісаным, ён можа быць выстаўлены да выдалення. Для ўказання на працяг працы над артыкулам выкарыстоўвайце шаблон \{\{subst:L\}\}.