Ганна Грэта Відэ (швед. Anna Greta Wide, 4 снежня 1920, Гётэбарг — 28 жніўня 1965, там жа) — шведская паэтэса.
Нарадзілася ў 1920 годзе ў Гётэбаргу. Яе бацькамі былі Ота Відэ, настаўнік, і яго жонка Ані К’ельмер. Ганна Грэта хадзіла ў школу для дзяўчынак і скончыла яе з адзнакай у 1940 годзе. У 1951 годзе яна скончыла Гётеборгский каледж са ступенню магістра мастацтваў, пасля чаго працавала настаўніцай шведскай мовы ў сярэдніх школах Гётэбарга і Кунгсбаккі.
Пісаць вершы Ганна Грэта пачала з маленства, а першы паэтычны зборнік, «Nattmusik», апублікавала ў 1942 годзе. У эпоху мадэрнізму Ганна Грэта пісала традыцыйныя рыфмаваныя вершы, якія адрозніваліся тэхнічнай дасканаласцю, багатай вобразнасцю і сур’ёзнасцю тэм. У 1944 годзе выйшаў другі яе зборнік, «Orgelpunkt», пасля чаго рушыла ўслед доўгая паўза. Наступны зборнік, «Dikter i juli», быў выдадзены толькі ў 1955 годзе і стаў самым значным творам паэтэсы. Прасякнуты хрысціянскай верай, ён адрозніваецца больш свабоднай формай і адсутнасцю рыфмы. За ім рушылі ўслед «Broar» (1956), «Kyrie» (1960) і «Den saliga osäkerheten» (1964). У 1956 годзе Ганне Грэце была прысуджана Экерстэйнаўская літаратурная прэмія. Некаторыя вершы паэтэсы пасля былі пакладзены на музыку.