Вячаслаў Фёдаравіч Капыцін (нар.1 студзеня 1942, вёска Трылесіна, Дрыбінскі раён, Магілёўская вобласць) — беларускі археолаг. Кандыдат гістарычных навук (1977).
Пасля заканчэння школы вучыўся ў тэхнічным вучылішчы ў г. Чысцякова Данецкай вобласці (1959-1961), працаваў шахцёрам на Данбас. У 1969 г скончыў з адзнакай гістарычны факультэт Магілёўскага дзяржаўнага педагагічнага інстытута імя А. А. Куляшова, у 1974 г. - аспірантуру Ленінградскага аддзялення Інстытута археалогіі АН СССР. У 1977 г. абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму «Мезаліт Паўднёва-Усходняй Беларусі» (навуковы кіраўнік - М. М. Гурына). Дацэнт (1984).
З 1969 года працаваў асістэнтам і старшым выкладчыкам, з 1978 па 1999 гг. - загадчыкам кафедры ўсеагульнай гісторыі Магілёўскага дзяржаўнага педагагічнага інстытута імя А. А. Куляшова (з 1997 г. - Магілёўскага дзяржаўнага універсітэта імя А. А. Куляшова). Ініцыятар стварэння кафедры археалогіі і спецыяльных дысцыплін на гістарычным факультэце, загадчыкам якой В. Ф. Капыцін стаў у 1999 г. Узначальваў археалагічную лабараторыю, створаную ім у 1992 г.
Фінальны палеаліт і мезаліт Верхняга Падняпроўя. На працягу 1970 г. - пачатку 2000-х гг. праводзіў вывучэнне розначасовых помнікаў археалогіі з мэтай стварэння археалагічнай карты Магілёўскай вобласці. Вёў раскопкі помнікаў Грэнскай, свідэрскай, бутоўскай, верхнедняпроўскай археалагічных культур каменнага веку. Абгрунтаваў фінальны палеаліт ў рэгіёне, сожскаю культуру эпохі мезаліту.