Вылячэнне слугі цэнтурыёна — падзея новазапаветняга апавядання, адзін з цудаў Ісуса Хрыста.
Падзея апісана ў Евангеллях ад Матфея 8:5-13 і Лукі 7:1-10.
Паводле Евангелляў, рымскі сотнік (цэнтурыён) папрасіў Ісуса аб дапамозе, таму што яго слуга быў хворы. Ісус хацеў пайсці ў дом сотніка, каб вылячыць хворага, але сотнік прапанаваў, каб Ісус выконваць вылячэнне на адлегласці, не падышодзячы да дома.
Калі Ісус пачуў гэта, Ён сказаў, што Ён не знайшоў у Ізраілі з такой вялікай веры. Хрыстос таксама дадаў, што многія вернікі прыйдуць з усходу і захаду і зоймуць свае месцы на балі з Аўраамам, Ісаакам і Якавам у Нябесным Царстве. Аднак, многія, хто лічаць сябе вернікамі, будуць выкінуты на вуліцу, у цемру, дзе будзе плач і скрыгат зубоў.
Пасля гэтага Ісус звярнуўся да цэнтурыёна, каб той ішоў дахаты, бо па ягонай веры яго служка ацалёны. І яго служка быў вылечаны ў тую ж гадзіну.
Гэтая падзея паказвае каштоўасць веры, негледзячы на рэлігійныя і этнічныя адрозненні. Згодна слоў Ісуса выратаваны будзе не той, хто нарадзіўся веруючым, але той, хто мае гэтую веру.
Тэмы гэтай старонкі (4):