У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Вашкевіч.
Васіль Васілевіч Вашкевіч (1 мая 1892, Мінск — 17 кастрычніка 1972, Смаленск) — расійскі і беларускі рэвалюцыянер, партыйны дзеяч[1].
Нарадзіўся 1 мая 1892 года ў Мінску.
З 1911 года працаваў манцёрам на гарадской водаправодна-электрычнай станцыі[2].
Член КПСС з 1917 года. У гады Першай сусветнай вайны вёў бальшавіцкую агітацыю сярод салдат Мінскага гарнізона і прыфрантавой паласы[1]. Выбіраўся ў Мінскі Савет рабочых і салдацкіх дэптатаў, па паручэнні якога арганізаваў прафсаюз рабочых электрастанцыі, конкі, пажарных, служачых гарадской управы. У кастрычніку 1917 года прымаў удзел у Першым з’ездзе армій Заходняга фронту. 22 студзеня 1918 года прыняў паручэнне ад Мінскага Савета аб роспуску Мінскай гарадской думы пры дапамозе чырвонаармейцаў[2]. У лютым 1918 года[2] — камендант абароны чыгуначнай станцыі Орша[1]. З сакавіка да канца 1918 года — камісар гарадской гаспадаркі Смаленска, загадчык аддзела фінансаў Аблвыкамзаха. У 1919—1921 гадах — старшыня Смаленскага гарадскога Савета рабочых і чырвонаармейскіх дэпутатаў. 30—31 снежня 1918 года прымаў удзел у першым з’ездзе КП(б)Б у Смаленску, і 2—3 лютага 1919 года ў Першым Усебеларускім з’ездзе Саветаў у Мінску[2].
З 1922 года — на партыйнай рабоце. У 1945—1957 гадах — старшыня Маладзечанскай абласной калегіі адвакатаў, загадчык аддзела Маладзечанскага ГК КПБ[1].
Памёр 17 кастрычніка 1972 года ў Смаленску. Пахаваны ў Смаленску на Брацкіх могілках.