У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Каляда (значэнні). Васіль Іванавіч Каляда (1914, Мінск — 1995, Мінск) — беларускі хірург-отарыналарынголаг, кандыдат медыцынскіх навук (1963), заслужаны ўрач БССР. Краязнавец, калекцыянер, фатограф[1].
Адзін з заснавальнікаў беларускай школы лор-хірургіі. Стрыечны брат святара Глеба Каляды(руск.) бел..
Цікавіўся медыцынай з дзяцінства. Удзельнічаў у Зімовай, а затым і ў Вялікай Айчыннай вайне. У 1941 годзе трапіў у палон, збег, але не змог дагнаць фронт — Мінск, да якога дабраўся Каляда, быў акупаваны немцамі. Дапамагаў партызанам, працуючы на спіртзаводзе. Выносіў спірт, паведамляў інфармацыю аб мінаванні будынкаў у Мінску напярэдадні нямецкага адступлення, якая дазволіла выратаваць многія з іх. Пасля вайны працаваў у бальніцах Мінска, аперыраваў. Умеў віртуозна здабываць іншародныя прадметы, якія пацыенты, у тым ліку дзеці, да гэтага ўдыхнулі або праглынулі. Займаўся і пластычнай хірургіяй. Удасканаліў некаторыя хірургічныя інструменты. Іншыя ж, імправізаваныя, якія выкарыстоўваліся для здабывання іншародных тэл, выраблялі па яго заказах і чарцяжах на прадпрыемствах Мінска, у некаторых выпадках тэрмінова.
Захапляўся гісторыяй Мінска (фатаграфіі з яго архіва былі апублікаваныя пасмяротна) і музыкай. Быў вернікам. Кавалер царкоўнага ордэна Святога Уладзіміра.
Быў жанаты, меў дачок (Таццяна і Вольга) і двух сыноў (Аляксандр і Мікалай)