Валерый Анатольевіч Кухарчук (23 жніўня 1961, п. Індустрыяльны, Нурынскі раён, Карагандзінская вобласць, Казахстан) — паэт, літаратар, журналіст.
Нарадзіўся ў пасёлку Індустрыяльны Нурынскага раёна Карагандзінскай вобласці Казахстана, куды бацькі па пуцёўцы камсамола паехалі на асваенне цалінных зямель. Беларус. Дзяцінства прайшло ў вёсцы Ляхавічы Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці.
Служыў у арміі. Закончыў факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта.
Першая нізка вершаў была надрукавана ў газеце «Чырвоная звязда» Іванаўскага раёна, калі юны аўтар яшчэ толькі вучыўся ў гарадской сярэдняй школе № 2. Гэта паўплывала на выбар будучай прафесіі. У 1979 годзе яго, нядаўняга дзесяцікласніка, запрасілі на штатную працу ў раёнку, дзе пазней асвоіў усе пасады: ад карэспандэнта да намесніка рэдактара.
Журналісцкая дзейнасць не шкодзіла яго станаўленню і як паэта, літаратара. Гэтаму спрыялі пастаянныя творчыя кантакты з больш сталымі пісьменнікамі, актыўная работа ў мясцовай літаратурнай сябрыне «Ясельда», цеснае супрацоўніцтва з многімі перыядычнымі выданнямі рэспублікі.
Двойчы прымаў удзел у семінарах творчай моладзі ў Ка- ралішчавічах і Іслачы. Вершы, апавяданні друкаваліся на старонках абласных газет «Заря», «Народная трыбуна», рэспубліканскіх «Чырвоная змена», «Звязда», «Белорусская нива», «Настаўніцкая газета», «ЛіМ», часопісаў «Першацвет», «Маладосць» і інш., гучалі па абласным і рэспу- бліканскім радыё і тэлебачанні, перакладзены на рускую (калектыўны зборнік «Белой Вежи свет») і ўкраінскую мовы (любашоўская газета «Нове життя»). Творы змешчаны ў шматлікіх калектыўных зборніках. Аўтар кніг паэзіі «Снежаньскі гром», «Галактыка верлібра». Бацька траіх дачок і сына.[1] Жыве ў ЗША.
Член Беларускага саюза журналістаў.
У 2006 прыняты ў Саюз пісьменнікаў Беларусі.
Часопісы:
Інтэрв’ю: