Бітва пры Шальцы — марская бітва ў часе вайны Рэчы Паспалітай са Швецыяй 1600—1611 гадоў, якая адбылася ў ноч з 23 на 24 сакавіка 1609 года каля порта Шалец (цяпер Салацгрыва, Латвія).
Пасля ўзяцця Парнавы войскі Вялікага Княства Літоўскага на чале з вялікага гетмана літоўскага Яна Караля Хадкевіча выйшлі на Рыгу, пад якой з 8-тысячным дэсантам высадзіўся Іаахім Фрыдрых фон Мансфельд. Падчас дарогі да гетмана дайшла інфармацыя аб тым, што ў Шальцы знаходзіцца шведская эскадра, якая блакавала Рыгу з мора, і вораг не чакаў удару. Было прынята рашэнне скарыстацца гэтай магчымасцю[1].
Адзіным шанцам Хадкевіча было заспець знянацку саслабленых шведаў, якія, пануючы на Балтыйскім моры, не неслі вартавую службу належным чынам; у адкрытым марскім баі ў яго не было ніякіх шанцаў. Да здабытых у Парнаве караблёў вялікі гетман літоўскі набыў некалькі англійскіх і галандскіх барак, нагрузіў іх порахам, а на пяць караблёў пасадзіў пяхоту. Інфлянцы, якія раней прымусова служылі ў шведскім флоце і перайшлі на бок Вялікага Княства Літоўскага[1][2].
Уначы з 23 на 24 сакавіка 1609 года ўдала скіравалі 4 брандары, ад якіх загарэліся і пайшлі на дно 2 шведскія караблі, якія стаялі на якары ў порце Шальца. Астатняя эскадра, абстраляная з гармат і мушкетаў, ратавалася ў адкрытым моры. Больш марудная флатылія Хадкевіча не стала яе пераследаваць[1].
Порт разам з усімі запасамі правізіі і зброі дастаўся Вялікаму Княству Літоўскаму. У Шальцы было пакінута 200 вершнікаў з правізіяй[1]. Перамога каля Шальца і пазбаўленне шведскай эскадры базы аказалі моцны ўплыў на далейшы ход баявых дзеянняў, вымусіўшы шведаў спыніць наступ на Рыгу.