Бітва пры Свенструпе (дацк.: Slaget ved Svenstrup) — бітва, якая адбылася ў 1534 годзе ў Свенструпе на поўдзень ад Ольбарга. Бітва адбывалася паміж мяцежнымі сялянамі і дваранамі і была часткай грамадзянскай вайны — Графскай вайны.
На сустрэчы ў Орхусе, якую ўзначальваў Могенс Гёе — князь замка Калё, Эрык Банер — прадстаўнік дваранства Ютландыі, які спрабаваў арганізаваць супраціў паўстанцам, сабраў войска, якое было сабрана ў Ранерсе. Кіраўніцтва дваранскай арміі вырашыла з дапамогай дацкіх і Гольштэйнскіх вершнікаў і пяхоты паспрабаваць падавіць сялянскае паўстанне, не чакаючы 2000 сельскіх салдат, якіх у той час герцаг Крысціян абяцаў даслаць на дапамогу з Гольштэйна.[1]
Сяляне змагаліся пад кіраўніцтвам Клемена Андэрсена і былі ў саюзе з графам Хрыстафам Альдэндургскім і бурмістрам Любека Юргенам Вуленвеверам, у якіх былі планы па вяртанню Крысціяна II на пасаду караля Даніі.[2]
Графская армія засталася на ноч у Свенструпе. 16 кастрычніка 1534 года раніцай Клемен Андэрсен сабраў каля 6000 чалавек на вышынях на поўнач ад Свенструпа. Дваранская армія атакавала, але яе кавалерыя была абцяжарана даспехамі і затрымалася ў брудзе ў тарфяніку ля Хэрвеена і Лерэ Сігам. Тут дваранства атрымала поўную паразу, падчас якой былі забітыя вайсковыя камандзіры Хольгер Хольгерсен Розэнкранц і Нільс Лавесен Брок, а таксама яшчэ 12 дваран і невядомая колькасць пяхотнікаў[1].