Брытва Окама або «Лязо О́кама» — метадалагічны прынцып, які атрымаў сваю назву ад імя англійкага манаха-францысканца, філосафа-наміналіста Уільяма Окама (каля 1285—1349). У спрошчаным выглядзе ён сцвярджае: «Не варта множыць існае без неабходнасці» (або «Не варта прывабліваць новыя існасці без вялікай на тое неабходнасці»). Гэты прынцып фармуе базіс метадалагічнага рэдукцыянізму, які таксама называецца прынцыпам ашчаднасці, або законам эканоміі.
Тэмы гэтай старонкі (7):