Брыта фон Хорн (швед. Brita Clara Alice Augusta Florence von Horn, 1 красавіка 1886 — 14 лютага 1983) — шведская пісьменніца і рэжысёр.
Брыта фон Хорн нарадзілася ў Стакгольме ў 1886 годзе Яна была дачкой камергера Хенінга фон Хорна і баранэсы Флорэнс Бонэ, прыходзілася цёткай Карлу фон Хорну, вядомаму па сваёй службе ў ААН.
У сваёй тэатральнай дзейнасці Брыта фон Хорн стварыла некалькі тэатральных труп. У пачатку 1930-х гг. яна стварыла тэатр у Свеавегене, але праз год ён збанкрутаваў.
У 1940 г. Брыта разам з пісьменнікам Вільгельмам Мубергам і акцёрам і рэжысёрам Хэльгэ Хегерманам стала сузаснавальніца Шведскай драматычнай студыі, першымі пастаноўкамі якой сталі Brudsporre Эбэ Ліндэн і Pappersväggen Дыктэ Шогрэн.
У 1912 г. Брыта дэбютавала як пісьменніца, напісаўшы п’есу «Лукрэцыя». У 1917 г. адбылася прэм’ера яе п’есы Kring drottningen на сцэне Шведскага тэатра ў Хельсінкі з удзелам Паўліны Бруніус і Ёсты Экмана у галоўных ролях. У 1925 г. яе п’еса Kungens amour была як радыёспектакль транслявацца на шведскім радыё.
У 1930—1941 гг. Брыта была тэатральным рэцэнзентам газеты Östergötlands Dagblad і супрацоўнічала з газетай Arbetet, пісала артыкулы і чытала лекцыі.
Блізкай сяброўкай Брыты была Эльса Колін, з якой яны некаторы час жылі разам у Скагене, стварылі тэатральную трупу Dramatikerstudion, для якой напісалі п’есу Aschebergskan på Wittskövle. Гэтая п’еса была пастаўлена толькі ў 1944 г. пасля смерці Эльсы.