Брахікалон (стар.-грэч.: βραχύς - кароткі, κῶλον - член) — аднадольны вершаваны памер (верш з адных толькі націскных складоў). Вядомыя прыклады брахікалону познерымскіх часоў. У беларускай паэзіі сустракаецца досыць рэдка, напрыклад:
Змрок.
Зор
жвір.
Ноч.
Воч
вір.